Historia internatu

Od 1957 roku rozpoczęto starania o budowę internatu dla uczniów przyjeżdżających z odległości 8-12 km.

Do tej pory młodzież zamiejscowa dojeżdżała lub mieszkała w internacie mieszczącym się w nieodpowiednim budynku i w bardzo złych warunkach. Internat ten obejmował kilka sypialni, w których mieszkało często po kilkanaście osób, wspólną uczelnię i umywalnię.

Budowę internatu rozpoczęto w listopadzie 1957 roku. Plan budowy opracowali inżynierowie Maciej i Andrzej Pawlikowscy. Fundusze na budowę włożyli: SFOS-2 173 425 Kuratorium Okręgowego Szkolnictwa Lublin – 900 000 złotych; Wojewódzki Komitet Kultury Fizycznej Lublin – 682 000 złotych; Fundusze społeczne – 96 589 złotych; W sumie koszty budowy internatu i sali gimnastycznej wyniosły – 4 952 014,20 zł.

Budowa internatu odbywała się w szybkim tempie. Dużo pracy włożyła młodzież szkolna, która pomagała przy porządkowaniu i wykonywaniu ostatnich prac.

Internat został zbudowany w ramach pracy społecznej o czym świadczą zapisy w protokołach z 1959 roku, w których mówi się, że wszyscy rodzice zobowiązani byli do przepracowania przy budowie internatu, 5 roboczodniówek pieszych lub 3 konnych na sumę 250 złotych od osoby.

Następnie na rzecz budowy przeprowadzone były loterie fantowe. Rodzice każdego ucznia, mieli zebrać minimum 3 fanty, dostarczyć do szkoły (fanty żywe w przeddzień loterii). Po wielu trudnych latach pracy przy Liceum Ogólnokształcącym w Łukowie powstał nowy, piękny i nowoczesny internat 1000-lecia. Do użytku został oddany 15 września 1960 roku.

Uroczyste otwarcie internatu nastąpiło 15 września 1960 roku. W uroczystości brała udział młodzież całej szkoły. Na akademii przemawiali: Towarzysz Kozdra poseł ziemi łukowskiej tow. Piątkowski przewod. KP PZPR w Łukowie tow. Chojnacki przewod. Komitetu Opiekuńczego tow. Stankiewicz doktor Kaszubski dyrektor naszej szkoły p. Janina Tryboń. Gorące brawa były podziękowaniem za trud i poświęcenie włożone przy budowie naszego internatu.

Przy internacie również została wybudowana nowa, piękna sala gimnastyczna.

Od 01.10.1960 roku młodzież zamieszkała w nowoczesnej placówce oświatowo-wychowawczej. W Protokole z 1961 roku zawarta jest informacja, iż w internacie przebywało wówczas 96 wychowanków. Przynajmniej raz w tygodniu mieszkańcy korzystali z telewizji znajdującej się w budynku szkoły.

Nauka własna w internacie odbywała się w stołówce. W kwietniu 1962 roku zakupiono adapter i radio. W czerwcu 1962 Rada Pedagogiczna zatwierdziła wprowadzenie dzwonków.

W listopadzie 1962 zamieszkało 120 osób( 80 dziewcząt i 40 chłopców). Zakupiono nowe radio i telewizor, adaptery, gry świetlicowe.

Od 1963 roku wprowadzono zwyczaj gimnastyki porannej. W budynku, w którym mieścił się internat, znajdowało się na parterze: sekretariat szkoły, księgowość, gabinet dyrektora i kierownika administracji, gabinet lekarski i dentystyczny oraz pokoje dla młodzieży. W podpiwniczeniu internatu były dwie pracownie techniczne, magazynek sprzętu przysposobienia obronnego i inne pomieszczenia.

Internat zbudowano z myślą o tym, aby stworzyć jak najgodniejsze warunki do nauki przebywającej w nim młodzieży. Mieszkali w nim chłopcy i dziewczęta, po cztery osoby w jednym pokoju. W internacie były nowoczesne urządzenia tj. kanalizacja i centralne ogrzewanie . Młodzież miała gabinet lekarski oraz gabinet dentystyczny.

Wszyscy profesorowie z dyrektorką p. Janiną Tryboń i kierowniczką p. Ireną Celińską z całym poświęceniem dbali o młodzież mieszkającą w internacie. Życie w internacie byłoby pogodne, gdyby nie dotkliwy cios, jakim była choroba p. prof. Misztala. Był to człowiek, który poświęcił się całkowicie młodzieży. Zyskał sobie powszechne uznanie, ogólny szacunek i szerokie grono wielbicieli. Profesor z powodu nadmiernej pracy i przemęczenia ciężko zachorował i musiał opuścić nasza szkołę. Na uznanie zasługuje postawa młodzieży internackiej, która głęboko była wstrząśnięta tym wypadkiem i okazała dużo współczucia.

W roku szkolnym 1998/99 w internacie zamieszkało 116 wychowanków: na parterze – chłopcy, piętro I – dziewczęta. W użytkowaniu młodzieży były 2 telewizory z telewizją satelitarną, magnetowid, sprzęt nagłaśniający, radia, telefon. Pokoje 3 i 4 osobowe z dobrymi warunkami bytowymi.

W latach 1996 i 2000 zostały wyremontowane łazienki i ubikacje na parterze i piętrze. Od 2001 roku wszystkie pokoje są 3 osobowe. Obecnie może mieszkać w internacie102 wychowanków.